تاثیر عمل سزارین بر روند تکامل انسان

این یافته‌ها نشان داده که اکنون مادران بیشتری برای زایمان به عمل جراحی نیاز دارند که به دلیل تنگ‌تر شدن حفره لگن خاصره است.

محققان اتریشی تخمین می‌زنند که موارد تنگی مجاری زایمان از ۳۰ مورد در هر هزار زایمان در دهه ۱۹۶۰ اکنون به ۳۶ مورد در هر ۱۰۰۰ زایمان افزایش یافته است.

به گفته آن‌ها، این روند احتمالا ادامه خواهد یافت اما نه در حدی که زایمان‌های طبیعی(بدون جراحی) از اکثریت بیافتد.

میزان مشکلات زایمان به خصوص به دلیل جا نشدن نوزاد در مجاری زایمان بسیار زیاد است و بدون دخالت پزشکی مدرن اینگونه مشکلات اغلب مرگبار بود و از نقطه نظر تکاملی این بخشی از انتخاب طبیعی است.

زنانی که حفره لگن خاصره آنها خیلی تنگ است ۱۰۰ سال پیش هنگام زایمان از بین می رفتند. آنها اکنون زنده می‌مانند و ژن خود را به نسل بعد منتقل می‌کنند و در نتیجه حفره لگن خاصره فرزندان دختر آنها هم تنگ خواهد بود.

این سوال مطرح بوده که چرا لگن خاصره انسان در طول زمان پهن‌تر نشده است.

سر نوزاد انسان در مقایسه با سایر پستانداران عالی بزرگ است و در نتیجه حیواناتی مثل شامپانزه نسبتا راحت زایمان می‌کنند.

محققان یک مدل ریاضی را با استفاده از اطلاعات سازمان بهداشت جهانی و سایر مطالعات بزرگ زایمان طراحی کرده و متوجه تضادی تکاملی شدند.

از یک طرف آن‌ها شاهد روند رو به رشد تولد نوزادان درشت‌تر و سالم‌تر هستند، اما این پدیده از نظر تکاملی تناقض ایجاد می‌کند، چون اگر نوزادان بیش از حد درشت باشند در جریان زایمان در رحم مادر گیر می‌کنند. این وضع در گذشته می‌توانست برای مادر و فرزند مرگبار باشد و چنین وضعی مانع انتقال ژن مادر به فرزند می‌شد.

به گفته محققان، عمل های سزارین باعث شده روند طبیعی دایر بر تولد نوزادان کوچک از بین برود.

نتایج این پژوهش در مجله مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم آمریکا (PNAS) منتشر شده است.